ευδιάσειστος

εὐδιάσειστος, -ον (ΑΜ)

1. αυτός που σείεται εύκολα («διὰ τὸ φύλλον εὐδιάσειστον εἶναι παντὶ ἀνέμῳ», Ε. Μ.)

2. αυτός τον οποίο μπορεί κάποιος να ανασκευάσει, να αναιρέσει εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + διάσειστος (< διασείω)].